Moje Cthulhu #36 | Biegun zimna | Baniak Baniaka

Rozmowa z Baniakiem

W nowej audycji kontynuuję chłodny cykl, tym razem recenzją nowej przygody „Z zimną krwią” Barańskiego, Wieczorka i Wszeborowskiego. Ale sądzę, że i tak największą atrakcją dla większości moich słuchaczy będzie rozmowa z Michałem „Baniakiem” Bańką, twórcą kanału Baniak Baniaka.

Opowiedział mi – i Wam – o swoim projekcie Cthulhu 2320, o bieżących kampaniach na swoim kanale oraz udzielił rad tym, którzy chcieliby otworzyć lub rozwinąć erpegowy kanał na YouTube. Rozmowa z Baniakiem, a do tego jak zwykle porcja newsów, muzyki i fragment literacki.

Newsy

W dzisiejszym wydaniu podcastu przedstawiam Wam kilka newsów, głównie wydawniczych: zarówno Chaosium, jak i niezależnego wydawcy oraz z programu Miskatonic Repository.

Chaosium proponuje nam zbiór trzech scenariuszy, z których ja znam The Dead Boarder – był przeniesiony do Cthulhu Chronicles, już umarłego projektu paragrafówek na urządzenia mobilne.

Gateways to Terror - Front Cover
Można zakupić ze strony Chaosium, ciekawe, czy przyjdzie z nowego magazynu w Polsce?

Nowości w Miskatonic Repository

Shadowfell – nowy cthulhowy setting science-fiction OSR!

Cthulhu w Polsce – rozmowa z Baniakiem

Mojego dzisiejszego rozmówcy nie trzeba specjalnie przedstawiać. Michał „Baniak” Bańka jest najbardziej znanym erpegowym youtuberem, a także promotorem RPG. Ze swojej pasji do gier fabularnych, Baniak uczynił popłatny zawód i sposób na życie. Jest też ambasadorem polskiego wydania 7 ed. Zewu Cthulhu i w związku z tym spotkałem się z nim, aby nagrać rozmowę o różnych jego cthulhowych projektach.

Na zdjęciu poniżej pamiątka tego spotkania – zdjęcie na tle mapy – przepremierowo – na której Baniak zaznacza miejsca odwiedzone przez Badaczy Tajemnic z jego kampanii! Rozmowa z Baniakiem to główny punkt dzisiejszej audycji.

Recenzja – Z zimną krwią

Dziś przedstawiam Wam recenzję drobnego, ale bardzo dobrego scenariusza do Zewu Cthulhu, autorstwa Tomka Barańskiego, Adama Wieczorka oraz Artura Wszeborowskiego. Z zimną krwią. To przerażająca historia odkrycia Lodowego Eldorado i mrocznych tego konsekwencji.

Jesień 1921 roku. Badacze trafiają do stolicy Alaski, Juneau. Dołączają do wyprawy organizowanej przez podstarzałego poszukiwacza złota, niejakiego George’a Kersona. Wyprawa ma na celu dotarcie do tajemniczego Milczącego Miasta, w którym złoto dosłownie leży na ulicach. Jak zakończy się sen o lodowym Eldorado?

Biblioteka – Algernon Blackwood, Wendigo

Algernon Blackwood urodził się w zamożnej, angielskiej rodzinie. Jego rodzice, nawróceni na wiarę kalwińską, prowadzili surowe życie, trudne dla marzycielskiego i wrażliwego syna. W nastolęctwie zafascynował się hipnotyzmem i nadprzyrodzonością. Następnie, po opuszczeniu uniwersytetu studiował hinduską filozofię i okultyzm. Później miał czerpać z tych przekonań i doświadczeń w pisaniu.

Wysłany do Kanady w wieku dwudziestu lat, podjął tam próby zarabiania na życie. Ale były one całkowicie nieudane. Wkrótce po powrocie do Anglii zaczął pisać. Po opublikowanym w 1906 roku „Pustym Domu i innych opowieściach o duchach” (Empty House and Other Ghost Stories) ukazała się seria opowieści detektywistycznych z udziałem Johna Silence’a, „lekarza nadzwyczajnego”. Jego reputacja jako jednego z największych twórców weird fiction zaczęła rosnąć. Znany głównie z historii grozy, Blackwood pisał też jednak  bardziej osobiste prace: „mistyczne” powieści, na przykład The Centaur, gdzie bada empatię człowieka z siłami wszechświata.

Później w życiu Blackwood zaczął pisać słuchowiska radiowe. W 1947 roku rozpoczął nową karierę w telewizji BBC opowiadającej historie o duchach. W 1949 r. otrzymał tytuł szlachecki.

Prezentuję Wam dziś fragment opowiadania „Wendigo”, w przekładzie Roberta Lipskiego.

 

Wendigo i inne upiory - Blackwood Algernon

Miller and Sasser-Are You Sure This Is Where You Want To Be-Aug 2017-LIVE by Miller and Sasser is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 License.

Moje Cthulhu #5 | Poezja czynu | Krzysztof Rutkowski | Dziady Cthulhu

poezja czynu

W kolejnym odcinku podcastu „Moje Cthulhu” zgłębiam cthulhowe inspiracje w twórczości Adama Mickiewicza a w tej podróży pomaga mi znakomity badacz prof. Krzysztof Rutkowski z Uniwersytetu Warszawskiego. Czy wyjdą z tego dziady Cthulhu?

W kulturach pierwotnych duchy obcują z żywymi na co dzień a granica pomiędzy światem materialnym i niematerialnym zaciera się. Kultury te są więc odporne na przerażające prawdy o rzeczywistości, które przynoszą Mity Cthulhu. Tak zwana cywilizacja, wtłaczając życie ludzi w ramy systemowe zabija tę naturalną odporność, tak jak niezdrowa, przemysłowa żywność szkodzi układowi immunologicznemu zdrowego organizmu. Bohaterowie lovecraftowskiej grozy mają posady, domy, wykształcenie. Ich upadek wobec grozy pierwotnej jest tym dotkliwszy.

Co nowego?

Wydawnictwo Black Monk dało nam już znać, że zbiórka na polskie wydanie Zewu Cthulhu rozpocznie się na portalu wspieram.to 31 października 2018 r. Czekamy niecierpliwie!

Polecam Wam dwie wystawy czasowe – jedną w w sandomierskim Muzeum Okręgowym, drugą w Muzeum Archidiecezjalnym w Warszawie. Każda z nich: zarówno archeologiczne studium „Przemoc i rytuał w neolicie”, jak i monograficzna wystawa „Zbigniew Beksiński. In hoc signo vinces” kipią od inspiracji dla wszystkich miłośników mrocznych klimatów i opowieści grozy. Zwłaszcza, jeśli weźmiemy pod uwagę, że Beksiński w jednym z listów napisał kiedyś „nawet w koszmarnym śnie nie chciałbym wystawić w Muzeum Archidiecezji”!

przemoc i rytuał w neolicie

Zbigniew Beksiński

Na Kickstarterze trwa ciekawa kampania związana z wydaniem przez Stygian Fox tomu scenariuszy „bezcthulhowych”, które mogą wnieść nieco świeżości do Waszych sesji. „Occam’s Razor” ma się ukazać już w październiku 2018 r., więc zdążycie na Halloween! Ale jeśli uda się odblokować wszystkie stretch goale to nie wiem, czy wydawca wyrobi się z tym.

.

Cthulhu w Polsce – Dziady i groza pierwotna

W tej audycji przedstawiam Wam nową propozycję – wywiad z ekspertem spoza światka erpegowego. Krzysztof Rutkowski, jest pisarzem i tłumaczem, a także profesorem nauk humanistycznych na Wydziale „Artes Liberales” UW. Po trzydziestoletnim pobycie w Paryżu powrócił kilka lat temu do Polski i jest obecnie bardzo cenionym wykładowcą, a także popularnym ekspertem-mickiewiczologiem. Opublikował m.in. następujące książki: Braterstwo albo śmierć. Zabijanie Mickiewicza w Kole Sprawy Bożej (1989, trzy wydania); (1990); Stos dla Adama albo kacerze i kapłani(1994); Paryskie pasaże. Opowieść o tajemnych przejściach (1994, pięć wydań); Mistrz. Widowisko (1996); Raptularz końca wieku (1996); Śmierć w wodzie (1998); Xsiążę bezdomny (1999); Xiężniczka. Miejsce Xawery Deybel w rodzinie Mickiewiczów (1999); Kościół świętego Rocha. Przepowieści (2000); Requiem dla moich ulic (2003); Zakochany Stendhal; Ostatni pasaż. Przepowieść o byciu byle-jakim (2006); Wokulski w Paryżu (2009); Dar Anioła. Przepowieści (2012); Artes liberales. O nauczycielach i uczniu (2014). Przełożył, między innymi, książki Pascala Quignarda: Seks i trwoga; Taras w Rzymie; Życie sekretne; Butes.

Rozmowa toczy się na tematy związane z tym, co w swoim projekcie „Dziady” Mickiewicz chciał nam powiedzieć o relacjach między światem materialnym a niematerialnym i o tym, co się dzieje, kiedy ważny rytuał kończy się porażką.

Dziady Cthuhlu - Krzysztof Rutkowski
Fot. Irena Lipińska

What goes around – recenzja

Wątki niemityczne, ale związane z magicznym wymiarem folkloru warto czasem „zaprosić” na sesję dla odświeżenia atmosfery. Tym razem polecam Waszej uwadze scenariusz „What goes around”, w którym nieznana Mitom istota wymierza sprawiedliwość, by pozwolić swojemu opiekunowi spokojne przejście w zaświaty. To też pomysł na Dziady Cthulhu!

„What goes around” ukazało się w zerowym numerze zinu „Unbound book”, który możecie pobrać bezpłatnie ze strony forum Yog-Sototh.

Duchy w Zewie Cthulhu

Jak zawsze kilka minut poświęcam na omówienie fragmentu zasad Zewu Cthulhu. Jak wygląda walka z duchami i co sprawia, że duchy w ZC są wyjątkowe na tle innych istot z bestiariusza? Dowiesz się tego z sekcji „zasady” tej audycji.

Biblioteka – Dziady Cthulhu

Czy prolog do Dziadów części II nie brzmi trochę jak początek relacji Badacza Tajemnic, który zbiera rozproszone w folklorze ślady nabożeństw poświęconych bóstwom z panteonu Mitów? Jeśli czujecie się zachęceni by przypomnieć sobie „Dziady”, to oczywiście znajdziecie je na wyciagnięcie kursora – w serwisie Wolne Lektury. Zbliża się wszak jesień, może czas zaplanować własne dziady Cthulhu?

dziady cthulhu

Zapraszam do słuchania i śledzenia kanału RSS! Podcastu możecie także słuchać na platformach iTunes, Google Podcasts, Blubbry, Pocket Casts, Stitcher i Soundcloud oraz na YouTube. Czekam na Wasze komentarze, opinie i sugestie w komentarzach, z wszystkie z góry dziękuję.

Moje Cthulhu #5 Poezja czynu Krzysztof Rutkowski

Już za dwa tygodnie kolejny odcinek: „Moje Cthulhu #6 | Wielkie arkana”.